huis Amstelkwartier

Deze woning is gebouwd op een bijzondere locatie in Amsterdam. Het ‘Amstelkwartier’, dat een rafelrand van de stad was, wordt getransformeerd naar een kwalitatief hoogwaardige woonwijk gemengd met bedrijven en recreatieve functies. De ligging aan de Amstel en uitzicht op het Amsterdamse businesscentrum met de Rembrandttoren geven het gebied een grootstedelijke atmosfeer.

In juli 2012 werden we benaderd of we deze woning wilden ontwerpen. Het huis moest ruimtelijk en praktisch worden; een plek waar alle familieleden met verschillende leeftijden en behoeftes samen zouden kunnen leven, zonder bijvoorbeeld overlast te ervaren van geluid.
Het ontwerp is het resultaat van een intensieve en inspirerende samenwerking met de opdrachtgevers. Daarnaast hebben de volgende partijen bijgedragen aan het resultaat: constructeur Christie Buizer, installatieadviseur Peter Blesgraaf, bestekschrijver Joke Ras en lichtontwerper Rosa van den Kerkhof.

De belangrijkste wens van de opdrachtgevers was dat het huis een ‘intrinsieke’ kwaliteit moest krijgen. Geen standaard woningbouw, maar karakteristieke ruimtes met goede verhoudingen. In het ontwerp is dit uitgewerkt door bij iedere ruimte te bedenken wat daar specifiek nodig is om de gewenste sfeer te bereiken. Zo is de woonkeuken dubbelhoog en heeft deze een grote glazen pui naar de tuin. De ‘snugroom’ (zitkamer) op de eerste verdieping heeft een laag plafond en kleinere raamopeningen zodat de ruimte een intiemer karakter krijgt. De erker aan de straatkant biedt uitzicht op de Amstel. De slaapverdieping met kinderkamers heeft een hogere plafondhoogte, voor het gevoel van ruimte, maar ook om een hoogslaper te kunnen realiseren. De ouderslaapkamer op de derde verdieping heeft lichtinval aan twee zijden. Op deze manier kan de slaapkamer natuurlijk worden geventileerd aan niet-geluidsbelaste zijde. De constructie van de woning bestaat uit porisowanden en betonnen vloeren. De massa van de constructie minimaliseert de geluidsbelasting binnen de woning en de porisosteen draagt met z’n gunstige thermische en vochtregulerende eigenschappen bij aan een prettig binnenklimaat.

‘Een huis dat de tand des tijds kan doorstaan’, ‘herkenbaar’, ‘simpele materialen’, ‘industrieel’ waren woorden die het gevelontwerp richting gaven. De gevel heeft diepliggende raamopeningen in een metselwerkvlak met een orthogonale compositie van liggend en staand metselwerk. Verschillende invloeden uit de Nederlandse kunstgeschiedenis hebben hierin inspiratie gegeven, De aandacht voor het metselwerk van de Amsterdamse school en de geometriche composities van Mondriaan. De steen is een Hilversums formaat strengpers, gemaakt uit Groningse klei. In 1914 bouwde architect Michiel de Klerk met dezelfde steen ‘Het Schip’ in de Spaardammerbuurt. Ogenschijnlijk is het een gewone steen, maar de details laten meer zien. De steen is gemetseld met de ruwe fabriekszijde, normaal de achterkant van de steen, in het zicht. Bij de negges van de raamopeningen komt de zijkant van de steen in het zicht, zodat met de gaatjes het industiele productieproces zichtbaar wordt.

Ook de materialen en kleuren in het interieur zijn eerlijk en sober. Op de eerste twee woonlagen wordt de ruimte-akoestiek verbeterd een wand van schapenwol en eiken latten.

De ambitie was een ‘tijdloos’ ontwerp te maken. We weten (nog) niet of het gelukt is. De tijd zal het leren!